Δυο φίλες μόνες, μια φθινοπωρινή νύχτα, σ’ ένα μπαλκόνι κάπου μέσα στην πόλη, περιμένουν και προσμένουν την άφιξη ενός άνδρα – πεπρωμένου με το όνομα Ντέστινυ.
Όπως και στο ομώνυμο τραγούδι, μιλάνε για τον έρωτα που έρχεται, για τα όνειρα που έσβησαν και για αυτά που θα γεννηθούν. «Με τον καλύτερό σου έρωτα δεν ταξιδεύεις, κλειδώνεσαι σ’ ένα δωμάτιο κι οι τοίχοι είναι όλοι οι δρόμοι του κόσμου…»
Το «Ντέστινυ» είναι ένα έργο για τον έρωτα και τη νεότητα που φεύγει, για τις μικρές και μεγάλες μας νίκες/ήττες μέσα στο χρόνο. Μια γλυκόπικρη κωμωδία για τις ματαιώσεις, τις ψευδαισθήσεις και τις απεγνωσμένες απόπειρες να συμφιλιωθούμε με τη ζωή.
