Όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες εφαρμόζουν πρωτόγνωρες πρακτικές στη διαδικασία ενοικίασης, προκαλώντας έντονο προβληματισμό τόσο στους ενδιαφερόμενους ενοικιαστές όσο και στους ειδικούς.
Σύμφωνα με καταγγελίες, αρκετοί ιδιοκτήτες ζητούν από τους υποψήφιους ενοικιαστές να αποδείξουν την οικονομική τους «φερεγγυότητα» δείχνοντάς τους… τις κινήσεις του τραπεζικού τους λογαριασμού ή αποδείξεις καταθέσεων.
Ο ενοικιαστής, όπως ξεκαθαρίζουν οι ειδικοί, δεν έχει καμία υποχρέωση να αποκαλύψει οικονομικά στοιχεία ή προσωπικές τραπεζικές πληροφορίες.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική: όποιος αρνηθεί, κινδυνεύει απλώς να χάσει το σπίτι.
Η πρακτική αυτή έρχεται να προστεθεί σε ένα ήδη εκρηκτικό περιβάλλον.
Και όσο οι απαιτήσεις των ιδιοκτητών γίνονται ολοένα και πιο παράλογες, η αναζήτηση ενός αξιοπρεπούς και προσιτού σπιτιού μετατρέπεται σε καθημερινό αγώνα.
Την ίδια ώρα, η αγορά ενοικίων στην Ελλάδα παραμένει ουσιαστικά ανεξέλεγκτη.
Δεν υπάρχει θεσμοθετημένος έλεγχος ούτε για την ποιότητα των σπιτιών ούτε για το ύψος των ενοικίων.
Οι μισθώσεις είναι πλήρως ελεύθερες και ο εκάστοτε ιδιοκτήτης μπορεί να ορίσει όποιο ποσό επιθυμεί.
Γι’ αυτό και ολοένα περισσότερες φωνές ζητούν παρεμβάσεις.
Μεταξύ αυτών και την καθιέρωση ενός ανώτατου επιτρεπόμενου μισθώματος, με βάση συγκεκριμένα κριτήρια – περιοχή, κατάσταση και μέγεθος του ακινήτου.
Όσο, όμως, δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα, η ζυγαριά γέρνει σταθερά προς την πλευρά των ιδιοκτητών.
Και τότε, η στέγη από θεμελιώδες δικαίωμα κινδυνεύει να μετατραπεί σε προνόμιο για λίγους.
